“Mijn zoektocht in Nederland”

Ik was  16 jaar oud toen  ik voor de eerste keer trouwde. Op dat moment zat ik in groep 9. Na het trouwen ben ik  een jaar naar school geweest en in groep 10 moest ik mijn studie stoppen, want mijn ex-man wilde niet dat ik studeerde. Maar ergens diep in mijn hart had ik altijd de wens om verder te studeren. Ik kreeg een baby en na een paar jaar ben ik van hem gescheiden.

In 2016 heb ik mijn huidige echtgenoot ontmoet. Binnen vier maanden zijn wij  getrouwd. Daarna ben ik hier in Nederland op 17 september 2017 aangekomen, samen met mijn dochter. Toen ik eindelijk in Nederland aankwam, waren mijn ogen  vol met dromen. Ik dacht dat mijn leven  heel soepel en makkelijk zou worden, maar de  echte uitdaging moest nog beginnen!

Vanaf het begin ging het heel goed. Na een maand ben ik al gestart met de inburgeringscursus en binnen tien maanden was ik geslaagd. Ook ging ik op zoek naar een baan. Ik was schoonheidsspecialist in Nepal geweest. Dus heb ik bij een  paar schoonheidssalons in Eindhoven gesolliciteerd voor een baan, maar dat was niet gelukt. Toen heb ik even bij Burger King gewerkt maar ik voelde dat die plek niet de juiste was voor mij. Mijn man zei tegen mij dat ik heel ambitieus  ben. Toen lachte ik, maar op een moment realiseerde ik dat hij mij goed kent. Ik wilde studeren en geld verdienen. En de  vraag die door mijn hoofd en hart spookte:  hoe ga ik dat doen?

De toekomst

Vanaf dat moment ging  ik echt over mijn toekomst nadenken. Mensen die mij goed kennen zeggen mij altijd: “Jij bent een zorgzaam mens met een warm hart”. Ik merk dat ook aan mijzelf. Als iemand pijn voelt en ik zie dat, dan  voel ik ook diezelfde pijn in mijn hart. Dus op dat moment dacht ik: `Waarom zal ik deze eigenschap niet in een goede richting sturen?’

Dat kan denk ik alleen via de zorgsector. Maar daar komt ook goede taalbeheersing bij kijken. Op dat moment kon ik wel Nederlands spreken, maar nog niet heel goed. Nu is Nederland een heel mooi land met heel veel kansen en uitdagingen en ik ben mentaal bereid om uitdagingen te accepteren. Dus begon ik te googelen naar een baan en vond een organisatie van thuiszorg.

Er was geen vacature, toch heb ik een open sollicitatie gestuurd. Ik wachtte drie dagen. Ze belden mij niet dus heb ik zelf contact opgenomen en mijzelf aan ze voorgesteld. Ik heb ze overtuigd dat ik de juiste persoon ben voor deze baan. Het volgende moment ging de telefoon en vroeg iemand mij of ik op gesprek kon komen. Snel daarna kon ik aan de slag als thuishulp. Dat was heel goed voor mij want die oudere mensen konden alleen Nederlands spreken. Hahaha… In mijn herinnering zit nog een momentje dat een mevrouw had gezegd: “pak een emmer”. Maar ik verstond haar niet en had een bezem gepakt. Dat was het begin. Zoveel leuke momenten heb ik meegemaakt, ik kon er om lachen en van leren. Soms is zelfvertrouwen een grote steun. 

Mooie ervaringen

Toen  ik hier veertien maanden was, heb ik de kans gekregen om minister-president Mark Rutte te ontmoeten en me aan hem voor te stellen. Dat werd ook bij Omroep Brabant uitgezonden. Minister-president Rutte had op het nieuws gezegd dat ik binnen 14 maanden heel goed Nederlands praat, dat was dus een mooi compliment voor mij!

Ik startte mijn eerste opleiding in Zorg en Welzijn via het Summa College. Dat was een BBL opleiding. In een BBL opleiding moet je werken en studeren. Ik was de enige van de studenten die al een baan had bij de start van de opleiding. Dat was zeker niet makkelijk, werken en studeren tegelijk en zeker niet als je 24 uur per week werkt als huishoudelijke hulp. Mijn klasgenoten hadden een uitkering of een partner met een goede baan. Soms werd tegen mij gezegd: ”Oh, jij doet huishoudelijk werk, dat ga ik niet doen hoor”. Op dat moment had ik geen antwoord en ik weet hoe dat komt, want volgens mij denken veel buitenlanders dat huishoudelijk werk een baan is voor `lagere’ mensen. Maar op dat moment was ik trots op mijzelf want ik was heel zeker van mezelf omdat ik al een baan had; ik verdiende geld, ik was niet werkeloos. Ik ben er ook trots op dat ik woon in dit land waar capabele mensen werken en die betalen belasting. Via die belasting zorgen wij voor mensen die niet kunnen werken. Mensen met bijvoorbeeld een handicap, langdurig zieken. 

Ongelofelijke verandering

Wij moeten ook bedenken dat Nederland en de Nederlanders na de 2de wereldoorlog binnen 75 jaar zo veel ontwikkelingen hebben doorgemaakt. Dit is een ongelofelijke verandering. Dit is alleen mogelijk door hard werken, professioneel werken, op tijd aanwezig zijn, eerlijkheid en respect voor elke functie of werk dat mensen doen voor de ontwikkeling van de maatschappij. Ik vind zelf dat Nederlanders veel respect hebben voor mensen die huishoudelijk werk voor een thuiszorgorganisatie doen. Daarom ben ik zelf ook trots. Alles was niet makkelijk maar samen met alle klasgenoten, heel gemotiveerde docenten en hulp van mijn man ben ik geslaagd. Ik kreeg in december 2019  mijn diploma Zorg en Welzijn niveau 1. 

Nieuwe uitdaging

In november 2019 ging ik googelen hoe ik verder kon gaan met studeren, want ik zocht een nieuwe uitdaging. Toen heb ik Archipel gevonden. Ik las op de site van Archipel dat ze je de kans geven verder te studeren in combinatie met een baan bij Archipel. 

Dit was de kans die ik wilde grijpen. Op dat moment zei mijn man dat het moeilijk zou worden, want Archipel is een grote organisatie en er werken al kundige mensen. Ik ging toch solliciteren. De volgende dag belde iemand van Archipel en stuurde mij een uitnodiging voor een speeddate. Eigenlijk hoort bij zo’n speeddate alleen dat je geïnformeerd wordt over werken bij Archipel. Toch had ik al mijn certificaten meegenomen. Ik dacht, een goede voorbereiding is altijd het beste. Daarna werd ik binnen drie dagen uitgenodigd voor een tweede sollicitatiegesprek. Dit was de normale situatie voor mensen die zoeken naar een baan maar voor mij was dat een hele grote verandering.

Mijn man en ik zijn samen naar het HR-kantoor van Archipel aan de Karel de Grotelaan gegaan. Het gesprek duurde ongeveer een half uur. Ik had hun laten zien wie ben ik, wat mijn motto is en wat kan ik betekenen voor Archipel. Na het gesprek kreeg ik binnen een uur telefoon van de HR-groep. De mevrouw die ik aan de lijn kreeg zei tegen mij: “ Welkom in Archipel”. Mijn man en ik kregen tranen in onze ogen. Ik was de enige van alle klasgenoten die voordat het diploma uitgereikt werd, aangenomen werd via Archipel voor niveau twee. Mijn docenten van het Summa College waren allemaal trots op mij!!! De directeur van het Summa College heeft ook een uitnodiging gestuurd en op de diploma-uitreiking mocht ik met haar ten overstaan van alle toehoorders mijn ervaringen delen.

Blijf positief

Dit alles is in de zevenentwintig maanden nadat ik in Nederland aankwam, gebeurd. Dat betekent als jij echt iets wil doen en positief blijft, alles goed gaat en jij kan bereiken wat jij wil. Alleen de doelen moet je goed voor je hebben. 

Ik zou advies willen geven aan iedereen die een toekomst in Nederland wil opbouwen: accepteer verandering, blijf positief en ga de uitdagingen aan.

USHA NEPAL 
Leerling Helpende plus 
Archipel

Zet jij de beweging mee door? De achthonderd is op zoek naar mensen die lef durven tonen! Meer info en contactgegevens vind je op www.de800.nl